Ağlama Lan Karı Gibi Diyen Agresif Blog Yazarı

Hali vakti yerinde olmasa da bakımlarını düzenli yaptıran samimi bir arkadaşım; "Psikologlara psikiyatrlara sıfır bir araç parası vermişimdir" dediğinde, saygımdan dolayı şu anda yazamayacağım +18 cümleyle karşılık verip peşi sıra sormuştum; "İyi geldi mi bari"

Kanımızın deli aktığı gençlik yıllarımızdı. "Geldi" dedi. Dediğine göre hayata bakış açısı vesair zihnen sıfırlanıp resetlenmiş, mis gibi olmuş. O bana işin terminolojisini anlatıyor; ben de, "ilaçlar makinaya zarar vermesin abi hehe" diye katır gibi sırıtıyorum. Yıllar evvel yaşadığım bu ızdıraplı sohbeti çok düşündüm, ara ara da aklıma geliyor ki bu satırları karalıyorum. 

Bahsettiği bu paraları düşünüp; çoluğun çocuğun rızkını vermektense tertemiz köpürüp delirmeye razıyım dedim. En azından devlet bilabedel bakar, "fazla zekadan delirdi" derler. Elit künyemizi de "delirmiş" olarak güncellerler. Namımız yürür.

Hayatım 250 gram kıyma ve benden üç çeşit yemek bekleniyor dediğim bol kederli ve şımarık yıllarımın ardından rutinimi bütünüyle değiştirecek şeyler oldu. Nasıl oldu ve kim vesile oldu net hatırlayamıyorum. İbadete ağırlık verdim; tarikat tasavvuf yolunu hedefledim. Bırakın ailemi sülalemde dahi benzerim yok ki fezy alayım! Benim gibi bozukların flama taşıyanıysanız bu cemiyetin menfaatine muazzam bir adım olabiliyor.

Ailem dahi olsa bana eza veren hayatımı gasp etmiş insanlardan uzaklaştım, minimalizm'i daha etkili benimsedim, akbabaları sepetledim, cücük hobiler edindim ve yazıp karalamaya devam ettim. İnsanın hayatına istikbaline, dinine dünyasın ahiretine faydası olmayan saçma işlerden uzaklaştım. Yazık ki bir kaçı hala hayatıma kiriş olmuş durumda.

Az konuşup az uyumaya ve çok ibadete ve zikirlere ağırlık vermek istiyordum. "Kaçını yapabiliyorsun" derseniz maalesef üçünü de yapamıyorum, gram kalp hareketi de yok. Umarım Mevlam (CC) acır da gidiş yolundan puan verir.

Özellikle kadına kıza; aleme zurnaya hevesli (artık ne kuşağıysa) genç kardeşlerimi asla yargılamamakla birlikte, bu birikinti ve kalabalıkların insan zihnini yorduğuna inanıyorum. Nefes almak elimizde değil, doğmak ölmek elimizde değil, kıçımıza dahi hakim değiliz ki kadınıyla erkeğiyle bu kadar "sepet" ve kimseye faydası olmayan adamlarız. Neden daha tahammüllü olmayalım ki?

Silkeleyebilecek bir yazı "umarım" olmuştur. Sinyalcilik peşinde değilim ve daha kendini toparlayamamışken birilerini kurtarmak gibi de kaygılarım yok rica ederim yanlış anlamayın. 

Anafikrim; "Lütfen geçici Dünya heveslerine kapılmayalım arkadaşlar." olabilir. Zor günler yaşayabilir ve hayatınızın her anında bir dolu sınanabilirsiniz, Allah vermesin yakınlarınızı; işinizi gücünüzü sağlığınızı da kaybedebilirsiniz. 

Beni şahsen "bir araba parası vermekten" kurtaran tasarruf; "kaderin kazanın hayatımın tümden yüce Allah'ın elinde olduğunu kabul etmemle oldu. Bu neden başıma geldi deyip isyanla Mevlayı küstürmektense parça parça doğranmaya razıyım dedim. İyi kötü hayatımda ne oluyorsa tamamen Rabbim öyle uygun gördüğü için.

Hayatım düzene girdi, daha mutluyum, salamı sucuğu kalın kalın kesebiliyorum ve iyi kötü başıma gelen her şey için bin "şükür" diyorum. Umarım son nefeste de çizgimiz bu olur.

Elbette hekimlerimize tam tekmil saygı duyuyorum. Yanlışlarımız olduysa affola. Rica ederim bu paylaşımı tavsiye olarak kabul etmeden önce "elbette sorunlarınız varsa" alanında uzman doktorlara görüşün ve belirlenen terkipler eşliğinde ilerleyin. Nörolojik tavsiyeler vermemiz işin sıhhati adına doğru değildir. Uzman değilim doktor ise hiç değilim.